‘’Her şey berbat ettiğimin farkındayım. Bunun için gerçekten üzgünüm o böyle bir sadakatsizliği hiç bir zaman hak etmedi.  Başka biriyle beraber olmanın kendi ilişkimin geleceğini böylesi bir tehlike içine sokacağı aklımın ucundan bile geçmezdim. Ben de diğerleri gibi sıradan bir ilişki yaşar ve bitiririm sanmıştım. Bu ilişkinin evliliğimize böylesini olumsuz bir yansıması olabileceğini hiç düşünmemiştim. Çünkü bu ilişki yanlış bile olsa karıma olan sevgimle hiçbir alakası yoktu ve şimdi bu durumu nasıl düzelteceğim bilemiyorum.  Düzeltmek için yaptığım hiçbir şey işe yaramıyor.  O sürekli bu konuyu konuşmak istiyor ben ise istemiyorum. Çünkü her konuştuğumuzda daha çok üzülüyor ve öfkeleniyor, konuşmadığımda da onu anlamadığımı, yaşanan olayı önemsemediğimi zannediyor. Yani ne yaparsam yapayım işe yaramıyor. Hep aynı şeyleri konuşup duruyoruz. Onun bana olan güvenini kaybetmesini anlıyorum ama benim de kayıplarım var.  Eşimin, çocuklarımın, aile büyüklerimin güvenini ve saygısını kaybettim. Hep suçlu psikolojisi ile dolaşıyorum, insanlardan kaçıyor kimseyi görmek istemiyorum.  Utancımı ve üzüntümü göremiyor.  Her suçun bir bedeli var.  Nereye kadar bedel ödemek zorunda kalacağım?’’

Görüldüğü gibi sadakatsizliği yapanda zaman zaman sadakatsizliğe uğrayan gibi üzüntü ve çaresizlik yaşayabiliyor. Tabii ilişkisine evliliğine değer veriyor ve ilişkisini kaybetmek istemiyorsa.  Sadakatsizliği yapan partnerin çoğu kez göz ardı edilen duygu ve endişeleri şöyle özetlenebilir.

 Şaşkınlık: Nasıl bu duruma geldim? Mevcut krizi nasıl atlatabiliriz? Bir gün her şeyin açığa çıkacağını ve onu böyle yüze bileceğimi hiç düşünmemiştim. Nasıl böyle bir hata yaptım? Çaresizlik özür dilemek ve üzüntümü dile getirmek dışında ne yapabilirim ki?  Niye özrümü kabul etmiyor?  Niye bir daha asla böyle bir şey yapmayacağımı inanamıyor?  Belirsizlik yaşanan bu olayı ne zaman geride bırakacak? Nereye kadar böyle devam edecek?  Beraberliğimiz devam edecek mi?  Ya O da Beni aldatmaya karar verirse?

 Öfke: Bu olayın tek sorumlusu ben değilim.  Evet sadakatsizliği ben yaptım ama ilişkimizde çok sağlıklı sayılmazdı.  Bana ihtiyaç duyduğum ilgi ve sevgiyi uzun zamandır göstermiyordu:  Tüm suçu üstlenmekten yoruldum.  Artık dayanamıyorum.

 Yalnızlık:  Sadakatsizlik öncesi kendimi yalnız bırakılmış hissederdim.  Şimdiki yalnızlığımın yanımda o zaman ki yalnızlık hiçbir şey değilmiş.  Kimse benim yanımda değil ama pek çok kişi ona destek veriyor.  Nereye kadar buna dayanabileceği mi bilmiyorum. 

Suçluluk ve Utanç:  Benimle her konuştuğunda kendimi duyarsız değersiz ahlaksız sahtekar gibi hissediyorum.

Umutsuzluk:  Bana söylediklerini hak ettiğimi düşünüyorum.  Buna rağmen beni affetmesini ve yaşantımıza eskisi gibi devam edebilmeye çok isterdim ama sanırım bu asla gerçekleşmeyecek. 

Bu noktada önemli olan umudu kaybetmeyip sabırlı olabilmektir.  Size ve işinize neler olduğunu anlamadan sorunu geride bırakamazsınız.  Sadakatsizlik taranmasını geride bırakabilmek öncelikle eşinizin neler yaşadığını ve hissettiğini hiçbir savunma ve gerekçe sunmadan dinleyip anlamak ile başlayan bir süreç gerektirir.

Kaynak: Mehmet Sungur

          Aile Danışmanı / Kişisel Gelişim Profesyoneli

                                            YÜKSEL KÖKSAL

     0 535 4336620                           0 216 3476003

                         kuantumkoc@hotmail.com