Aldatma, aldatılan için tam bir travmadır. Sadakatsizlik travmasını geride bırakmak ancak onu anlayarak (duygusal vedüşünsel düzeyde), kabul ederek ve affederek gerçekleşir. Travmasını başarıyla aşmış insanların öykülerini dinlersen, ‘’Çok acı bir yaşantı idi; ancak geride kaldı’’ dediklerini duyarsın.

Bir şeyi geride bırakmak, ancak yaşantını protesto etmekten vazgeçip kabul etmekle gerçekleşir.

Aldatma denen travmanın aşılması için yapmanız gerekenler

1-     Kabul ve affetme

Bu aşamada, eşlerden geçmiş acı tecrübeyi olabildiğince yargısız biçimde kabul etmeleri ve yaşanana dair küçük parçaları bir bütünlük içinde birleştirilerek, yaşanılana anlam kazandırabilmeleri beklenir.

Bu aldatma sonucu yaşanan travmayı kabul etmek, o travmaya ve etkilerine boyun eğmek değildir.

Kabul etmek, yaşanılanların adil olduğunu düşünmek değildir.

Yaşanılanları unutmak hiç değildir.

Kabul, olayları olmasını istediğiniz şekilde görmekten vazgeçip, olduğu gibi görmeyi başarabilmektir.

Genelde aldatılan partner ‘’Nasıl bunu yapar, nasıl bu kadar acımasız olabilir?’’ şeklinde tekrarlayan düşünceler ile acı çeker.

Esasında bu tip travmalar sana ve bana dünyanın itici gücü olmadığımızı ve olayların gidişinde belirleyicilik rolümüzün ne kadar sınırlı olduğunu gösterir.

Bunu görmek ve gerçeği kabullenmek yerine buna direnç göstermek acı vermekten başka bir işe yaramaz.

Eğer yaşantımızı değiştirmek ve acımızı geride bırakmak istiyorsak, eninde sonunda yaşantımızı yargılamadan kabul etmeyi öğrenmek durumundayız. Çünkü yaşantı ne kadar acı olursa olsun, bu acıyı geride bırakabilmek ve onunla kalabilmeyi öğrenmek mümkündür. Acı, ancak acıyla karşılaştığımızda ortaya çıkan tüm olumsuz duyguları tolere etmeyi öğrenerek aşılabilir.

Acı ondan anlam çıkarabilenler için muhteşem bir bilgidir. Duygu ise bilgi taşır. Ancak olumsuz duygular sayesinde bizi rahatsız eden şeyleri daha iyi tanır, anlar ve neyin değişmesi konusunda bilgi edinerek harekete geçebiliriz.

2-     Yaşanılanların tüm ayrıntılarıyla bir bütünlük içinde anlaşılabilmesi

Yaşanılanlar anlamsız fotoğraf kareleri gibi görünmekten çıkrılıp, bir film şeridi haline getirilmelidir. İzlemiş olduğunuz filmlerden hatırlarsınız. İnsanlar travmatik olayları  bizim mesleğimizde ‘flashback’ (geçmişe geri dönme) olarak adlandırılan fotoğraf kareleri kareleri şeklinde görüntüler yada birbirinden kopuk, izole bellek parçaları şeklinde hatırlarlar. Filmin sonunda bu küçük kareler birbirleriyle bağlantılandırılarak başı, ortası ve sonu olan bir film şeridine dönüşür. Artık yaşananlar anlam kazanmış, göz önüne istemsiz ve rahatsız edici fotoğraf kareleri yok olmuştur. Kopuk görüntüler, anlamlı bir film şeridiyle bağlantılandırılmıştır.

Aldatma öncesi ilişkide yaşananlar, yaşanmayanlar, duygusal ve fiziksel tüm kopuşlar tek tek anlaşılmalı ve süreç dışarıdan gözlenebilmelidir. İki partnerde bu süreçte neler düşünüp hissettiklerini anlamalı ve anlamlandırmalıdır. İlişki danışmanlığı çiftlere bu fırsatı sağlayan en sağlıklı görüşme şeklidir.

3-     Yaşanılan sürecin iki partner tarafından öykülendirilmesi

Aldatma süreci gözlemlendikten sonra, her iki partnerin de bunu öykülendirmeleri çok önemlidir. Çünkü eşlerin aynı olaya verdikleri anlamın tutarlı olup olmadığının görülebilmesini sağlar. Eğer yazılan öyküler birbirinden çok farklı ise bu durum sürecin henüz tamamlanmadığını gösterir. Bu durumda umutsuzluk yaşanmamalıdır. İyi şeyleri alde etmek ve ve başarmak için bazen daha fazla çaba harcamak gereklidir. Önemli olan çabadan vazgeçmemektir.

Öykülerin güzel tarafı, eşlerin birbirleriyle ilgili hangi noktalara daha çok odaklanmaları gerektiği konusunda bilgi verir.

İleriye doğru adım atmak bir bebeğin yürümeyi öğrenmesine benzer. Emeklemekten yürümeye geçmek için bir bebeğin kaç kez düştüğünü unutmamalıyız. Bebekler düştükleri için yürümeye çalışmaktan vazgeçmezler.

İleriye doğru adım atmak, sadakatsizlik yapan partneri aldatıcı özellikleri ağır basan bir şeytan gibi görmekten vazgeçmek ve onunla ilgili daha dengeli ve gerçekçi bir bakış açısı geliştirmekle mümkündür. İleriye adım, onu cezalandırmaya çalışmaktan vazgeçip, ilişkinin düzelmesini yavaşlatan öfkeyi kenara bırakabilmektir. İşte bu noktada affetme kavramı devreye girer. Affetmek, onun yaptığını onaylamak ya da oluşturduğu acıyı görmezden gelmek değildir. Affetmek, yapılanı hoş görmek ya da yapılanı unutmakta değildir. Her şeyden önemlisi affetmek, her şeye rağmen ilişki için çaba harcayabilecek kadar olgunlaşabilmek, onu cezalandırmaktan vazgeçmek ve kalbinizi insancıl duygularla yumuşatabilmektir.

İlişkinin düzelebilmesi, hatta eskisinden de anlamlı bir duruma gelebilmesi ancak affedebilme becerisini kazanmakla mümkündür.

Affetmek bir süreçtir, bu da unutulmamalıdır. İlişkinin yeniden en başından başlayabilmesine bir niyettir. Acı bu süreçte kendiliğinden yerini yeniden güven ve sevgiye bırakacaktır. Buna izin vermeyi seçmek aaffetmektir.

4-     Güven duygusunun yeniden kazanılması

Hiç düşündün mü ‘’ona güveniyorum’’ demek neleri gerektirir? Güvenin içinde güvenilirlilik, tahmin edilebilirlik, dürüstlük, adanmışlık ve ortak sınırlar gibi kavramlar vardır.

Bir insanın güvenirliliği, küçük büyük verdiği sözleri ne oranda yerine getirdiğine bağlı olarak artar ya da azalır. Tahmin edilebilirlik kavramı, günümüzde sıkıcı olmak, bıktırıcı olmak gibi anlamlar yüklenerek değersizleştiriliyor olsa da, insan ilişkilerinde güvenin sağlanması için olmazsa olmazlardandır. Birinin tahmin edilebilirliği, onun ne yapacağını bilmek ve onu tanımakla alakalıdır. Tanımakta güven için çok önemlidir.

Dürüstlük, kişinin söylediği sözlerin doğruluğu ile orantılıdır. Adanmışlık, sadece hoş zamanlarda değil, zor zamanlarda da yanında olup olmamakla alakalıdır. Ortak sınırlar ise, bir ilişkiyi devam ettirebilmek için gerekli tutum ve davranışlardır.

Aldatma sonrası birlikte kalma çabası gösteren ve bu konuda en doğru olanı yapmak için profesyonel destek almayı seçen çiftler, bu süreci atlattıklarında ilişkilerinin eskisinden daha doyumlu ilerlediğine şahit olabilmekteler. Amaç, kötü gibi görünen bir olayı, ilişkinin daha da gelişmesi ve sağlamlaşması için bir araç haline getirmekse; Aldatmayı, sadakatsizliği geride bırakma, acıyı kabul etmeyi, kararlı, sabırlı olmayı bununla birlikte hepsinden önemlisi umutlu olmayı gerektirir.

Sıcağı, üşümenin ne olduğunu öğrendiğimiz için severiz. Işığı ise karanlıkta kalmanın ne olduğunu anladığımız için. Mutluluğun güzelliği ve bilgeliği ise ancak mutsuzluğun karanlığından gelirsen daha iyi anlaşılır. Bazen mutsuzluk, ileride yaşayacağın mutluluğun itici gücü olabilir.

Kaynak: Mehmet Sungur

Yüksel Köksal

Aile Danışmanı/ Kişisel gelişim Uzmanı

0 535 4336620              0 216 3476003 

 kuantumkoc@hotmail.com